Prozaiczna tęsknota
poeci o niej kwieciście,
a moja prozaiczna.
jak mgiełka zacznie rankiem
w miękkim fotelu z samotną filiżanką,
gdy w drugim obok pustka.
spod niedomkniętych powiek
wymarzy uśmiechnięte usta,
a zza firanki pragnie
bodaj ostatni raz wypatrzyć,
choć wie, że odszedł,
gdzie wszyscy - już na zawsze.
wtedy spoconym wzrokiem
policzy cudzych mężów powroty.
szczęściary - pomyśli sobie
i szyba prozaicznie we łzach moknie.
wsłucha się w odgłos ze schodów
to obce, to nie jego kroki,
więc zaraz w szafie obok,
znajdzie swój ulubiony narkotyk -
kochany zapach.
głęboko w garnitury
w koszule twarz zanurzy,
zapachem chciwie jego niedosyt odurzy.
nocą na krótko jej ból ucichnie
za to o świcie wilgoć poduszki zbudzi,
by zacząć znów od kawy, jak co dzień
prozaicznie.
Komentarze (44)
Smutne,ale jakże prawdziwe,serdecznie pozdrawiam :)
Nie możemy zadręczać się tęsknotą za człowiekiem
którego już nie ma i nie będzie,spróbować warto wyjść
więc naprzeciw jakiejś osobie i włączyć ją do swojego
życia.Trzeba troszeczkę pokierować swoim losem.Bardzo
smutny wiersz.Pozdrawiam.
ciekawy wiersz
Bardzo dramatyczny poruszający wiersz...
pozdrawiam
Spróbuj znaleźć bratnią duszę i zaproś na kawę.
Pozdrawiam serdecznie.
Ja za Ziu-ką
Bardzo dobry wiersz.Pięknie opisana tęsknota.
Prozaicznie ujęte, bardzo poruszający, pięknie!
Ciężko jest żyć w samotności.. gdy bliskiej osoby już
brak .. więc trzeba wyjść za firany i wyjść do ludzi a
rana szybciej się zagoi ..
Nasze życie daje nam tą wielokierunkową drogę i sami
musimy poprowadzić nasz los na właściwy
kierunek.Pozdrawiam i dziękuję za miłe słowa
komentarza.
Tęsknota zostawia ranę która pomału się
goi...pozdrawiam:)
Piękny, poruszający do głębi wiersz.
Piękny wiersz i ta przerażająca pustka po kochanej
osobie. Pozdrawiam.
W takim przypadku zawsze jest prozaiczna tęsknota?
Grażynko, śmierć jest niby w nasze życie wpisana tylko
My jakoś nie potrafimy się z tym pogodzić, bo jak ktoś
o zdrowych zmysłach może powiedzieć, że to takie
normalne…
Pozdrawiam jak zawsze serdecznie i z uśmiechem:)
bardzo na tak smutne