Wiersze SERWIS MIŁOŚNIKÓW POEZJI GRUPA AUTORÓW BEJ

logowanie
Zaloguj
Nie pamiętasz hasła?
Szukaj

Prozaiczna tęsknota

poeci o niej kwieciście,
a moja prozaiczna.
jak mgiełka zacznie rankiem
w miękkim fotelu z samotną filiżanką,
gdy w drugim obok pustka.

spod niedomkniętych powiek
wymarzy uśmiechnięte usta,
a zza firanki pragnie
bodaj ostatni raz wypatrzyć,
choć wie, że odszedł,
gdzie wszyscy - już na zawsze.

wtedy spoconym wzrokiem
policzy cudzych mężów powroty.
szczęściary - pomyśli sobie
i szyba prozaicznie we łzach moknie.

wsłucha się w odgłos ze schodów
to obce, to nie jego kroki,
więc zaraz w szafie obok,
znajdzie swój ulubiony narkotyk -
kochany zapach.
głęboko w garnitury
w koszule twarz zanurzy,
zapachem chciwie jego niedosyt odurzy.

nocą na krótko jej ból ucichnie
za to o świcie wilgoć poduszki zbudzi,
by zacząć znów od kawy, jak co dzień
prozaicznie.

autor

budleja

Dodano: 2016-11-28 08:28:40
Ten wiersz przeczytano 1760 razy
Oddanych głosów: 45
Rodzaj Nieregularny Klimat Dramatyczny Tematyka Śmierć
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
zaloguj się aby dodać komentarz »

Komentarze (44)

Tessa50 Tessa50

Smutne,ale jakże prawdziwe,serdecznie pozdrawiam :)

BALUNA BALUNA

Nie możemy zadręczać się tęsknotą za człowiekiem
którego już nie ma i nie będzie,spróbować warto wyjść
więc naprzeciw jakiejś osobie i włączyć ją do swojego
życia.Trzeba troszeczkę pokierować swoim losem.Bardzo
smutny wiersz.Pozdrawiam.

elka elka

Bardzo dramatyczny poruszający wiersz...
pozdrawiam

Xenia1 Xenia1

Spróbuj znaleźć bratnią duszę i zaproś na kawę.
Pozdrawiam serdecznie.

anna anna

Ja za Ziu-ką

Kropla47 Kropla47

Bardzo dobry wiersz.Pięknie opisana tęsknota.

espressivo espressivo

Prozaicznie ujęte, bardzo poruszający, pięknie!

waldi1 waldi1

Ciężko jest żyć w samotności.. gdy bliskiej osoby już
brak .. więc trzeba wyjść za firany i wyjść do ludzi a
rana szybciej się zagoi ..

wojtek W wojtek W

Nasze życie daje nam tą wielokierunkową drogę i sami
musimy poprowadzić nasz los na właściwy
kierunek.Pozdrawiam i dziękuję za miłe słowa
komentarza.

justyn55 justyn55

Tęsknota zostawia ranę która pomału się
goi...pozdrawiam:)

bronislawa.piasecka bronislawa.piasecka

Piękny wiersz i ta przerażająca pustka po kochanej
osobie. Pozdrawiam.

(OLA) (OLA)

W takim przypadku zawsze jest prozaiczna tęsknota?


Grażynko, śmierć jest niby w nasze życie wpisana tylko
My jakoś nie potrafimy się z tym pogodzić, bo jak ktoś
o zdrowych zmysłach może powiedzieć, że to takie
normalne…

Pozdrawiam jak zawsze serdecznie i z uśmiechem:)

Dodaj swój wiersz

Ostatnie komentarze

Wiersze znanych

Adam Mickiewicz Franciszek Karpiński
Juliusz Słowacki Wisława Szymborska
Leopold Staff Konstanty Ildefons Gałczyński
Adam Asnyk Krzysztof Kamil Baczyński
Halina Poświatowska Jan Lechoń
Tadeusz Borowski Jan Brzechwa
Czesław Miłosz Kazimierz Przerwa-Tetmajer

więcej »

Autorzy na topie

kazap

anna

AMOR1988

Ola

aTOMash

Bella Jagódka


więcej »