Przechadzka

W bezradności, w omdleniu sennym, tajemniczym,
poprowadzę cię po marzeń uśpionej ulicy.
Po jednej stronie stoją domy słońcem bielone,
po drugiej, odarte z zapałów, smutkiem ocienione.

Tam gwiazdy osiadły w zmurszałych szczelinach
i nikt nie patrzy na zegar, tam czas się zatrzymał.
Po słonecznej stronie lśnią okien złote lustra,
tam- świat zabity deską, zionie nie zmącona pustka.

Ktoś przechodząc obok wywalił z kosza śmieci,
tam - nie usłyszysz gwaru, snują się tylko poeci.
Chodnik deptany goryczą i żalu przekleństwem,
skrzypi rozbita nadzieja, zmieszana z szaleństwem.

Staruszek wiatr przechadza się i stuka parasolem,
ja wolę zostać tu, z tobą, po słonecznej stronie.
Gdzie zapach miłości, ławeczka cichej przystani,
kataryniarz wygrywa jedną melodię, tylko dla nas.

Zabierz mnie stąd do życia zielonych łąk, na chwilę,
zatańczmy na błękicie marzeń- dwa białe motyle.
Idźmy po drodze, gdzie słońce dzień i nas błogosławi,
bądźmy razem z miłością, wśród życia zdarzeń.

autor

a-co

Napisany: 2007-04-18 Dodano: 2007-04-18 08:49:21

Ten wiersz przeczytano 567 razy

Oddanych głosów: 33

Rodzaj Rymowany Klimat Romantyczny Tematyka Nadzieja

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie