Przegrana
Wielka czarna dziura
pełna rozpaczy i smutku.
Bezkresna otchłań,
błądzących bez celu.
Wciąga mnie do swego wnętrza,
napaja niepokojem,
sprowadza ból.
Łzy spływają po mej twarzy,
kolejne,
identyczne...
Czy przestanę kiedyś cierpieć,
wciąż zadaję sobie te pytanie.
Nie potrafię już żyć,
nie mam siły,
przestałam walczyć.
Na nic były moje starania.
Zatapiam się w depresji,
boję się każdego kolejnego dnia.
Boję się życia.
autor
iZuNiA
Dodano: 2009-10-12 09:23:09
Ten wiersz przeczytano 452 razy
Oddanych głosów: 1
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.