Przekleństwo obojętności

Porwij choć jedno serce w namiętność ślepą
Owładnij myślą czyjąś tak by czyn się zrodził
Z miłość stwórz nienawiść którą byś krew chłodził
Zniewolony kobietą
Skrępowany opieką
Tak się z grzechu wybronisz co wyrasta w tobie
Tak się oprzesz jedynie dzisiejszej chorobie

Najpierw wyznacz swoją twarz
I kontur mocny narzuć

Na słowa tu zważ

Truskawki borówki i wiśnie
Z nimi marzenie pryśnie
A między nimi jej maliny
W nich nie ma żadnej winy

A wszędzie drwiny

Umysł w sercu się mieści
A myśl uczuciem jest kreślona

Nikt zranić zdoła

Czyś wiedzą jest głęboki lub płytki myśleniem
Nie najdziesz na idee najmniejszej jednostki
Nie wgnieciesz też do ziemi choć cienia błahostki
Będziesz zwykłym wspomnieniem
Gdyż nie żyjesz płomieniem

autor

Waryjat

Napisany: 2007-09-17 Dodano: 2007-09-18 00:38:52

Ten wiersz przeczytano 472 razy

Oddanych głosów: 1

Rodzaj Wolny Klimat Obojętny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie