przeklęta

sucha, zimna i na sprzedaż,
jak ta miłość sen wyprzedza!
Chciałbym by choć raz w przebraniu,
spojrzeć na nią jak na Panią.
Co z mych snów, wciąż niepojętych,
takich pięknych jak przeklętych.
Wyłoniła się prawdziwa
chociaż zimna, niewrażliwa.
Piękna szata zdobi Panią,
cudny welon ciągnie za nią,
wciąż tak pięknie niepojęta,
a w snach moich wciąż przeklęta.
Kocham wielce moją Panią,
i na zgubę idę za Nią.
Bo miłości czarny koszyk,
ja przy sobie wciąż go nosze.
Błagam ciągle moją Panią,
by zabiła mnie, a za mną
moją duszę, moje serce,
wciąż tak bardzo niepojętne,
czemu stać się tak musiało,
że Jej serce, moje serce
znów jak w snach mych są przeklęte...

miłość gaśnie w nas i zapomina...

autor

figaro79

Napisany: 2007-01-23 Dodano: 2007-01-23 20:44:26

Ten wiersz przeczytano 384 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Rymowany Klimat Pesymistyczny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie