Przeklęta Miłość

Ona i On – dwa cienie
Niknące w tajemnej nocy
Ona jak anioł jaśnieje
On niczym książę ciemności

Idą przez cmentarz milczący
Unosząc się na skrzydłach zbrodni
Rozpacz z nadzieja się łączy
W ich sercach dla świata martwych

On obsypuje jej stopy
Płatkami kwiatów żałobnych
Gdy ona z obłędem w oczach
Tańczy na własnym grobie

Z nikłym uśmiechem rozkoszy
Bladą swą dłoń mu podaje
I razem dwa mgliste duchy
Wirują w blasku upiornym

I wznoszą się wyżej ku niebu
Ku upragnionej radości
Z dala od krwawej zawiści
Od zakłamania i chłodu

Za życia skazani na mękę
Przez świata zło rozdzieleni
Łzawym łańcuchem swych pragnień
W śmierci na nowo złączeni

Anioł i Diabeł – dwa cienie
Od wieków przeznaczeni sobie
Poza życiem, śmiercią i czasem
Nieśmiertelni w wiecznej miłości

autor

Black Pearl

Napisany: 2004-03-10 Dodano: 2005-07-21 07:21:58

Ten wiersz przeczytano 628 razy

Oddanych głosów: 10

Rodzaj Sylabiczny Klimat Dramatyczny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie