Przekraczam granicę straty

Modlitwa do nihilistycznego boga
proszę o oddech proszę o śmierć
niech zabije serce
bądź tylko jego bijącą część
Nie martwisz się i nie troszczysz
moje żebra kruszą się
patrzę w lustro z litością mówiąc
‘dlaczego zrobiłeś z siebie ofiarę?’
To jest chore nienawidzić siebie
chłostać wątłą duszę
bić się najmocniej w serce
mając w dłoni najbardziej kolczastą różę

Jeszcze tylko jedna rana
łzy rozrzedzą się z krwią
ostatni raz padnę na kolana
przekraczam granicę straty
nie mam życia w planach

autor

Hyperpower

Napisany: 2009-12-01 Dodano: 2009-12-01 23:21:27

Ten wiersz przeczytano 465 razy

Oddanych głosów: 1

Rodzaj Rymowany Klimat Dramatyczny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie