Przemijanie

Pamiętasz marcin pierwsze spotkanie na moczydle w naszym ulubionym miejscu

Patrze dziś na te drzewo
dziś jest stare
spruchniałe jakby umierało
Kiedyś jego gałęzie oplecione liśmi przeszkadzały
Dziś słabiutkie bez siły na ziemie opadają
Już nawet wyryte nasze inicjały Znikają w tej spruchniałej korze
Na około serce jak zawsze duże
Wiele wspomnień pod nim radości i smutków
Nie pamiętam jak doszło do kłótni
Nie pamiętam twych oczu i ust
Lecz pamiętam że młoda byłam
A ta miłośc zbyt dojrzała i piękna
musiała przeminąc
Razem z młodością tego drzewa

autor

magdalena

Dodano: 2005-08-24 11:01:07

Ten wiersz przeczytano 378 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Nieregularny Klimat Romantyczny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie