Przemijanie

Tak to się dzieje, że przemijamy,
jak marionetki idziemy przez życie.
Co po nas zostanie, dobre wspomnienia
i zapalone na grobie znicze.

Mieszamy się w tłum, tak samo szary,
pozbawiony tęczy, kolorów,
chcielibyśmy choć raz z czasem wygrać,
zanim staniemy się prochem.

Zanosimy modlitwy do Boga,
którego do końca nie znamy.
Wieszamy obrazy, ikony i krzyże,
by choć raz zostać wysłuchanym.

Słuchamy mentorów, czytamy książki
chcąc znaleźć sens życia.
Wkładamy sobie aureolę na głowę,
chcąc mieć wszystko, co jest do zdobycia.

A kiedy umrzemy, będziemy nadzy,
bez bronni przed Królem Wszechświata.
Tylko dobre czyny będą świadczyć o nas,
gromadzone na ziemi przez lata.

autor

lew Judy

Dodano: 2012-01-28 10:17:38

Ten wiersz przeczytano 450 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Wolny Klimat Obojętny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie