Przereklamowane życie
Życie z pierwszych stron gazet!
Życie z głośnych ulic!
Życie ze złamanych domów!
Sloganowe życie!
Przereklamowane życie...!
Dlaczego nie możesz po prostu pachnieć
świerkiem i grzybami?
Dlaczego nie możesz wyglądać jak
Calineczka?
Dlaczego nie możesz smakować jak świeży
rumianek?
Dlaczego nie możesz być sobą?
Dlaczego...?
...
Kocham Cię, moje małe, zwykłe Życie...!
Co najbardziej o sobie przypominasz w
poniedziałki,
Co nosisz muchę w groszki i kalosze,
Co czasem oszukujesz i psocisz.
Kocham Cię, Życie
spod mojej poduszki,
Życie z ławki przy drzewie,
Życie ukryte w zmarszczkach babci i oczach
sąsiadki,
Życie idące w parze z chusteczką i
lizakiem...
- moje Życie...
Kocham Cię za to, że jesteś sobą...
autor
kingula:)
Dodano: 2008-01-23 09:37:55
Ten wiersz przeczytano 496 razy
Oddanych głosów: 5
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (5)
Tyle ludzi udaje tak wiele udaje, nie pokazuje siebie
jako siebie, czasami to boli. Trzeba byćsobą. wiersz
nice zostawiam plusiaka:*
Krystyna Mria napisała chyba dokładnie to, co i ja
napisałbym: swieżośc, buntowniczy nastrój tego wiersza
jest jego plusem.
Piękne. Jakbyś mi to z ust wyciągnęła. Oto chodzi, by
być sobą, nie bać się tego, co inni o mnie pomyślą za
to, że jestem w ich oczach dziwakiem, bo wącham
słońce, macham ręką do księżyca, bo złoszczę się nie w
porę i jestem niepoprawny.
Życie sobie sami piszemy i za to je kochamy...a innych
życie...cóż to nie nasza bajka.
Umiłowanie zwykłego życia jest u Ciebie wykrzyczane,
czuję rozgnieciony koszyczek rumianku, rzucasz
igliwiem i grzybami... jednak chwała Ci za to, że
nadajesz mu buntowniczą wartość!