Przez Ciebie
Znam smak dna
wiem gdzie leży cień
Ciebie tam nie było,
wyłoniwszy się z głębin
jeden jedyny oddech
a tam Ty
w słońcu blasku
w jasnym zamku
żyjesz
stateczna ostoja.
Wspomnienie marzenie sen
niezapomniane przeżycie
nie chciałam już tam wracać
ukryć się gdzieś i patrzeć na Ciebie
i
zminiać odnawiac łączyć
swego życia połamaną taflę
czerpać łapać brać
mądrość Twą przejrzystą
kochać wielbić czcić
siłę tę jedyną
przez Ciebie
dla Ciebie
ale bez Ciebie...
autor
meloandra
Dodano: 2007-02-25 18:49:29
Ten wiersz przeczytano 348 razy
Oddanych głosów: 5
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.