przez ospałość nie jest...

Wobec dyskusji o komentarzach i padających tam stwierdzeniach kto jest (a zatem- i kto nie) poetą, postanowiłem dzisiejszą publikację dać w tej formie.

jedno, białe
Raz żołnę żołnierz znaleźć chciał
By deptać na deptaku
A kapral tak się z niego śmiał
-To ptak jest,ty, głuptaku-

dwa
Pan plutonowy kiedyś miał
szczeniaka dać synkowi
A że ten pies się Pluto zwał
Byli dwaj Pluto- nowi

trzy
Nos marszczył, czując zapach zły
I martwiąc tym sierżanta
Sztabowy sierżant kazał, by
Wyrzucić ser z Geanta

cztery, jeszcze białe
Los chorążemu żonę słał
Podesłał prątki w dawce
A - chorą że mu żonę dał
Ten został prędko wdowcem

i- jedno, zielone
Raz podporucznik (pani!) szła
Na spacer z porucznikiem
Gdy się kończyła schadzka ta
Była pod porucznikiem

dwa
Padało, a kapitan stał
I pił w dziurawym barze
Zatańczył; krople dżdżu w krąg siał
Stąd kap i tan są w parze

trzy
Pan major, z teściem, obydwaj
Ugory na traktorze
Orali. A teść zwał się Maj
I z góry czkał: -Maj.. orze-

cztery (zielone)
A były już pułkownik ten
Z ministrową, z zapałem
Sypiali. A że coś przez sen
Gmerał- jest generałem....


Ponieważ- taka zabawa słowem według niektórych nie jest poezją- dla nich, szczególnie, ta część dzisiejszej publikacji:

"Lęki"

Na niepotrzebnym kręgu czasu
Pośród wyniosłych chłodnych cieni
Puste przestrzenie milcząc pełzną
I są tak blisko - by mnie zmienić

Rzadsze niż próżnia, ciemnym światłem
Z obojętnością równin śnieżnych
Chcą mi wystarczać. Być mi łatwym
Wzorcem, bym siebie im powierzył

Znów się wymykam. Wracam znikąd
Z tego bezmiaru biorę ciszę
Z tętnem krwi mojej są muzyką

Do której słowa - jeszcze - piszę

Ze szczególnymi pozdrowieniami dla autorytatywnego- komnena. 2. Zgodnie ze sugestią usuwam "nicość"; zmieniam zakończenie. Czy słusznie...

autor

Bałachowski

Dodano: 2008-11-26 06:58:14

Ten wiersz przeczytano 1798 razy

Oddanych głosów: 49

Rodzaj Sylabotoniczny Klimat Melancholijny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie