przez szybę
w nawiązaniu do wiersza joanbielsko "Ej, twoja matka czeka" spojrzenie z innej perspektywy... /popr./
czy widziałeś (tak z bliska) oczy dziecka,
co czeka
z przylepionym do szyby, jak do piersi,
policzkiem?
gdy już wieczór powoli gasi zieleń na
drzewach
drzwi i furtki zamyka, budzi efemeryczne
żywobarwne złudzenie: starą bramę
przekracza
z pięknych snów droga postać, kroków tak
wyczekanych
słychać rytm, wiatr unosi w górę poły
jej płaszcza -
w tempie serca uderzeń rosną skrzydła u
ramion
i pod niebem mknie czystym, mruży śmiechem
powieki
ciepły oddech za chwilę jak szal spadnie
na szyję
tylko głos – dobry, miły, jednak
obcy, daleki
przerwie: przykro mi bardzo, mama dzisiaj
nie przyjdzie
łez już dawno zabrakło i dlatego
niełatwo
spłukać piasek spod powiek, płakać żalem do
boga...
jedni w oczach matczynych gaszą tlące się
światła
inni chcą je zapalać, lecz przez szybę nie
mogą
Komentarze (19)
Wspaniele i bolesnie szczerze ...i moze juz nie trzeba
nic dodawac...
hmm...najtragiczniejsze ,ze tego się nie naprawi
,zostaje na cale życie ,czekanie na okruch uczucia
,piękny dobrze napisany wiersz
Przejmujący i wzruszający wiersz. Podoba mi się jego
budowa. Pierwsza zwrotka - smutna i piękna. :)
wzruszający wiersz, dobrze napisany, najbardziej
urzekają mnie dwa ostatnie wersy, jak zwykle wiersz
perełka
piekny ,wzruszajacy wiersz z wielka klasa
napisany-respekt -gratuluje
Chylę czoła przed autorką.Wiersz bardzo dojrzały i
napisany z wielką płynnością.
przepiękny... jestem głeboko wzruszona...:)
Chylę czoła !Jeden z najbardziej przejmujących
wierszy, jakie tu czytałam...Nie umiem określić, czy
bardziej wzruszający,prawdziwy, czy piękny...
Temat przeciwstawny do tematu wiersza Joanny, ale
dotykaja tego samego uczucia- samotności i braku
miłości, tej najważniejszej- miłości bliskich, smutno,
przejmująco, piekne metafory, aż czuć ten ból w
malutkim serduszku, brawo!
Wiersz naprawdę podobał mi sie, bardzo treściwy,
dobrze zrymowany i nieźle trzyma rytm, napisany bardzo
sprawną ręką kierowaną nie mniej dijrzałym umysłem.
piękny, wzruszający wiersz, przepełniony ogromnym
smutkiem nad dziećmi, które pragną ciepła, odrobiny
miłości i nikt nie chce spełnić ich marzeń...
Autorka w wierszu napisała,"łez już dawno zabrakło i
dlatego niełatwo piasku spłukać spod
powiek".cyt.aut.Smutny wiersz, sercem i wrażliwością
napisany.Czternastozgłoskowiec,rym;a- c, b- d.
czekanie na okruszki uczuć ...wiersz wzrusza i
wywołuje smutne refleksje ...jedni mają światła pod
dostatkiem ,inni ciągle w cieniu...
piękny wiersz chociaż bardzo smutny, z przesłaniem+
nie będę się wysilać na wyszukane epitety,/ i palnę
krótko bez litośći:/ Jest to wiersz niestety,/pod
względem i formy i treści/ tak doskonały,/że grafomana
- jak ja -
powinien był rozzłościć,/a sprawił , żem poczuł się
bardzo mały...