Przychodzę i przychodzić będę

Dzisiaj gdy ogólna ,,epidemia" jak dojść i przyjść

Przychodzę i przychodzić będę

Przychodzę by utulić twój umysł
Przynoszę w dłoni wiarę w dobro ludzi
Nie proszę byś błądziła między złudzeniami
Pragnę byś zawsze potrafiła im się przeciwstawić

Wiem, że budzę w tobie uczucia których może nie chcesz
Wzruszam, wybieram dobro, by być twoim sercem
Pisząc powoduję ze ono pięknym rytmem w piersi bije
Uczucie twoje dla mnie mgiełką ku mnie płynie

Próbuje i uczę siebie i ciebie żyć by kochać
Wyzwalać marzenia, tęsknoty za siebie chować
Karmię cię słowem, poję nektarem z kwiatów
Pragnę byś wierzyła słowom które powierzam ptakom
Bolesław

Przychodzisz i przychodzić będziesz

Przychodzisz by omamić mi umysł,
szukasz we mnie wiary w dobroć ludzi
Ślepo każesz ufać, błądzić pomiędzy złudzeniami,
ja głupia, nie potrafię się tobie przeciwstawić

Budzisz uczucia których wcale nie chcę,
wzruszasz, wybierasz za mnie, rządzisz moim sercem
Wydajesz rozkazy, ono ich rytmem tobie bije,
a rozum w obłędzie sam dla siebie myślami płynie

Próbujesz nauczyć żyć, rozumieć i kochać,
a jedyne co znam to ciągła tęsknota

Karmisz mnie sobą jak powolną trucizną,
nie wierzę już, że jesteś lekarstwem na wszystko...

Autor:slonzok
Bolesław Zaja

autor

slonzok

Napisany: 2021-01-10 Dodano: 2021-01-10 09:38:58

Ten wiersz przeczytano 1424 razy

Oddanych głosów: 4

Rodzaj Rymowany Klimat Refleksyjny Tematyka Przyjaźń

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie