przygaszanie
głęboka noc głęboka czerń
marzę o śnie
wabią stare tory
podróż pociągiem
ciągnie się godzinami
martwa natura czas stanął w miejscu
rozdanie kart daje fałszywą nadzieję
sędzia niepotrzebnie wydłuża i dodaje
śmierć jako wytworna dziwka
za kosztowna
liczyć należy na siebie
jestem człowiekiem
lecz człowieczeństwo mi wrogiem
autor
elka
Dodano: 2014-10-29 09:02:11
Ten wiersz przeczytano 682 razy
Oddanych głosów: 19
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (21)
Smutna refleksja... człowieczeństwo ...
trudno teraz być człowiekiem
bardzo smutny wiersz...pozdrawiam.
Wiele bolesnej refleksji zawarłś w tym wierszu Smierć
to bardzo bolesny temat ale nikt jej nie ucieknie
Pogodnie pozdrawiam :)
Pięknie dziękuję :)
Oryginalna refleksja.Pozdrawiam serdecznie:)
refleksja w twoim wierszu pełna goryczy ale i
otwartości
pozdrawiam
Ładna refleksja Elu. Dobranoc
Cialo jest pelne bolu, lecz
smierc jest ciha i spokojna, ale dokad nas posle tego
nikt nie wie,
pozdrawiam
głowa dim góry...
to ta pora tak nas nastraja...
pozdrawiam pięknie:)))
Dobra refleksja,metafora śmierci jako wytwornej dziwki
bardzo ciekawa...
Pozdrawiam Elu serdecznie:)
,,śmierć jako wytworna dziwka
Pozdrawiam serdecznie
Z tego wynika że tory blisko,
śmierć nie jest kosztowna to życie w cenie.
Wprawia w zadumę :)
świetny :)
Dla wielu nagich prawda to tylko bezwstydnica. (W.
Malicki) Pozdrawiam elko.