przygaszanie
głęboka noc głęboka czerń
marzę o śnie
wabią stare tory
podróż pociągiem
ciągnie się godzinami
martwa natura czas stanął w miejscu
rozdanie kart daje fałszywą nadzieję
sędzia niepotrzebnie wydłuża i dodaje
śmierć jako wytworna dziwka
za kosztowna
liczyć należy na siebie
jestem człowiekiem
lecz człowieczeństwo mi wrogiem
autor
elka
Dodano: 2014-10-29 09:02:11
Ten wiersz przeczytano 689 razy
Oddanych głosów: 19
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (21)
Bardzo ciekawie i refleksyjnie ...Pozdrawiam
ta metafora, że śmierć jest wytworną dziwką to
mistrzostwo świata:) miłego dnia elka
Ciekawa refleksja Pozdrawiam:)
Bardzo ciekawe pozdrawiam
ciekawie, refleksyjnie, pozdrawiam:)
Ciekawy wiersz...