Przygaszenie
Wzrok zanurzony w oceanie nostalgii
w ciszy rozlewa lśniącą pelerynę
utratą szczęścia wczorajszego chleba
prawdziwej uczty
Dotyka nieba wewnętrzny głos marzeń
to tylko bicie samotnego serca
co czuje dusza na drodze miłości
w chwili wyśnionej
Pragnie gorącym pocałunkiem dwóch słów
które rozpalą ogromne ognisko
przypływem doznań spacerując nocą
w blasku księżyca
autor
Iris&
Dodano: 2019-04-24 19:13:43
Ten wiersz przeczytano 2569 razy
Oddanych głosów: 50
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (48)
Spacer w blasku księżyca
serdeczności kwiatuszku :)
Romantyczny klimat wiersza nie pozwala zgasnąć :)
Pozdrawiam :)
Nadzieja z głębią i marzeniem..... bywa, ze się
spełnia
Pozdrawiam:)
Piękne te Twoje pragnienia napisane wierszem . Życzę
spełnienia Mariolko.
Pozdrawiam serdecznie.
Letni spacer w poświacie księżyca ma moc dającą
miłość... pozdrawiam :)
Pięknie dziękuje przemiłym Gościom za poczytanie i
pozostawiony ślad,
życzę miłego i spokojnego wieczoru:)
Długą drogę ma do szczęścia i miłości peelka.
Marioluś miłego dnia
Tyle tu pragnień...
Pozdrawiam
i właśnie ten blask księżyca naprawie wszystko :-)
Spełnienia:)
Śliczny wiersz:)*
Pozdrawiam:)*
Klimatycznie. Podoba się .
Pozdrawiam :)
Mariolka, spacerując nocą w blasku księżyca, przy
akompaniamencie cykad gdzieniegdzie świetliki fruwają,
mhmmmm rozmarzyłam się;)
Pozdrawiam jak zawsze serdecznie i z uśmiechem, Ola:)
czasem żar musi lekko przygasnąć, by znów zapłonąć z
pełną siłą.
pozdrawiam Mariolu :):)
Optymistycznie, bardzo ładnie.
Dobrego dnia Irys&-ku.
Pozdrawiam serdecznie:)
Strofa saficka. Brawo, Irisku :)
Miłego dnia