Przyjaciel

Joannie Borowiak – współwięźniowi, współtowarzyszowi życia współmieszkańcowi globu nieszczęść ludzkich.

Do niego idziesz gdy jest ci źle – on słucha
Doradzi i pogłowie pogładzi

Nigdy nie puści samego
Nie powie nic przykrego

Powie szczerze zawsze bo zawszę prawdę powie
Powie dobrze bo dobroć to jego drugie imię

A jak nic już nie doradzi
To (przynajmniej) po głowie pogładzi

Gdy miłość zawodzi zostaje przyjaciel

autor

Mateusz Invenis Śliwiński

Napisany: 2006-03-15 Dodano: 2006-03-16 00:34:28

Ten wiersz przeczytano 567 razy

Oddanych głosów: 1

Rodzaj Rymowany Klimat Radosny Tematyka Przyjaźń

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie