Przyjaciel

Towarzyszu mego serca, podaj dłoń
przeprowadź przez tęczę kolorem żółtym
tak by słońce nie musiało nas gonić
ofiarowało promień jasny ciepły
zadatek na lata

Towarzyszu mego serca, spójrz
pocałuj błękitem tęczówki
przytul rosą na skroni nieśmiertelną
nie zniszczy nas żadna burza
żaden mrok

Towarzyszu mego serca, bądź
nie gaśnij w marzeniach zostając
tunel wieczny czeka na ciebie
na krańcu światełko nadziei
to ja

autor

gerbera

Dodano: 2009-06-29 10:35:03

Ten wiersz przeczytano 655 razy

Oddanych głosów: 6

Rodzaj Bez rymów Klimat Optymistyczny Tematyka Przyjaźń

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie