Przyjaciel? Czy oszust?

"Łapiesz ofiary na wiersze o samotności A w twym sercu sucha obłuda gości"

Byłeś światłem a ja cieniem, ja dojrzała ty hultajem
Żal mi ciebie biedaku twych nowych nadziei.
Pędzisz po blask słońca dojdziesz do badyli
Wiatr śpiewa ci słodkie nutki, smutek pędzi już w krok.
Potem znowu zostaną ci tylko wspomnienia, że był taki ktoś.
Przyjdziesz znowu któregoś dnia, jak zbity pies skulony.
Będziesz patrzył żałośnie w oczy, skamlał pomocy.
Serce twe będzie złamane, poczujesz miłość wzgardzoną.
Mówiłam uważaj, teraz, nie obchodzisz już mnie..
Twoje słowa kłamały, ciągle drugiego serca szukały.
Kolejną ofiarę okłamały, nie mów już nic, słuchać nie mam ochoty.
Zamieniam się w głaz do pory, gdy zmieni mnie czas.
Będę jak kamień w studni leżała cichutko na dnie.
Gdy będzie ci smutno i źle, spójrz na kamień leżący.
On przypomni może i wzruszy, ale już nie wskrzesi mej duszy.

Nic się nie dzieje przedwcześnie nic za późno. Nie wszystkie kwiaty zakwitają, choć piękne pączki mają. Nie wszystkie serca się łączą, choć niby się kochają.

autor

MAGNOLIA

Napisany: 2006-08-10 Dodano: 2006-09-08 00:06:08

Ten wiersz przeczytano 519 razy

Oddanych głosów: 31

Rodzaj Nieregularny Klimat Dramatyczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie