przyjaciele - jak kosmici

mariat, babcia to ja już bym być chciała, ale synowie
nie podzielaja moich zachcianek ;)

Pewnie, że pojedynczo nic wielkiego nie uczynisz.
Choćbyś nie wiem jak się starał, to babcią nie
zostaniesz.

Ja mam wieloletnie - sprawdzone w różnych sytuacjach.
Mimo okresów oddaleń, jak w dym, gdy...
Nie powiem, że na pęczki, ale mam trochę szczęścia
jednak :)

swoich polkosmitek nie liczylam:)
taka na dwiescie procent pewna mam jedna:)

Dziękuję, Mariolka.
Pozdrowienia serdeczne :)

kosmiczny tytuł, super całość

al-bo, mam kilka takich - i w realu, i tutaj :) I
cieszy mnie to jak cholera :)
Pozdrawiam serdecznie :)

niezwykle porownanie,
trafnie i pieknie ujelas prawdziwa przyjazn, Elu,

mam szczescie miec jedna taka kosmitke w realu,

pozdrawiam, z wielkim podobasiem:)

Kosmiczny uśmiech ślę do Ciebie, ewaes :)
Dobrej nocy :)

marcepani, już przygładzam wszelkie niedoskonałości
elipsy, coby godnie podjąć gościa. Jakem Ufo-ela :)

Pozdrawiam z kosmosu wraz z moją skrzyzowana elipsa :)

Podoba mi się

Elena, oj, bo jajeczka jem, przez Ciebie całe połknę i
się uduszę :)))

fajny wiersz, przybyłam na Twoją orbitę, macham
przyjaźnie czułkami i to też jest w pewnym sensie
"syndrom krzyżowania elips" :) - b. ładnie to ujęłaś -
pozdrówka :)

to ja chyba jestem czarną dziurą, bo łykam wszystkie
Twoje wiersze :)

Dzieki Zosiaczku.
Dobrej, spokojnej :)