Przyjaciele i niebo

Zamknąłem oczy ,
I płakałem deszczem różowych chmur ,
Zamknąłem oczy ,
I tęskniłem za moimi przyjaciółmi ,
Kim byli przyjaciele ?
Byli aniołami
Byli gwiazdami
Byli niebem
Mieli serca
O tak! Mieli serca wielkie jak słońce ,
Serca słodkie jak miłość ,
Mieli oczy ,
One były błękitem , błękitem fal oceanu które kochałem ,
Oni mieli duszę ,
Duszę tak piękną jak plaża po zmroku , tak ciepłą jak dotyk anioła .

Gdzie byli moi przyjaciele ?
Mówili , że gdy odejdą , będą czuwać na mych powiekach ,
Mówili , że będą malować me sny ,
Że już na zawsze będą gwiazdami ,
Co nigdy nie zgasną .

Oni odeszli ,
Ale me oczy , były prawdziwym niebem !
A gwiazdy , one prawdziwie płonęły wieczną i złotą miłością ..

autor

vale

Dodano: 2007-01-20 21:24:31

Ten wiersz przeczytano 539 razy

Oddanych głosów: 4

Rodzaj Wolny Klimat Optymistyczny Tematyka Przyjaźń

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie