Przyjaciółko moja
zgubiłaś sie gdzieś wczoraj
w jesiennym tańcu liści
świat smutny jest bez ciebie
wracaj rydwanem złocistym
w dzień smutny załzawiony
otworzysz szczęścia wrota
wiary miłości nauczysz
łaskawsze będą noce
ze srebrnych marzeń rankiem
skrzydła dasz mym ramionom
kolejnym wschodem słońca
będę znów zachwycona
autor
karmarg
Dodano: 2017-11-04 15:57:24
Ten wiersz przeczytano 1874 razy
Oddanych głosów: 68
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (66)
Ładny, refleksyjny wiersz.
Z nadzieją w przyszłość :) Pozdrawiam serdecznie +++
Jesień zawsze zmusza nas do refleksji?
Marianno, czasami nadzieja odejdzie na moment o tak,
ponieważ też potrzebuje samotności, kiedy jesień
zapukała do nas;)
Śliczny wiersz:)
Pozdrawiam jak zawsze serdecznie i z uśmiechem, Ola:)
Wiara w przyjaźń,
szczęściu sprzyja!
Pozdrawiam!
Przyjaźń oraz kontakty interpersonalne stanowią ważną
część naszego życia.
Każdy człowiek powinien mieć choć jedną osobę, której
może zaufać, zwrócić się do niej o pomoc czy o
wsparcie.
bardzo subtelny wiersz o przyjaźni...
Wzruszający,zatrzymuje, skłania do refleksji...sercem
dziękuję i tak też Cię pozdrawiam Marianno :)
Karmarg ...cudnie w jesiennej nadziei ""...:)
zawsze warto być dobrej myśli
Piękne strofy o przyjaźni...
Pomyślnej niedzieli Marianno:)
Pięknie,finezyjnie.Pozdrawiam.
Znajdzie się ta nadzieja,a wiersz się podoba.
Nie traćmy nadziei, bo bez niej będzie trudno żyć.
Piękny wiersz Marianko, serdecznie pozdrawiam.
Nadzieja zagubiona w jesiennym tańcu
liści..Ładnie..Pozdrawiam
Można się w takim wierszu rozmiłować. To właśnie
prawdziwa poezja. + i Miłej niedzieli.