Przyjaciółko moja

witam ...dziękuję serdecznie wszystkim czytającym
oraz za miłe komentarze:-)

Czym jest słońce dla ziemi, tym miłość dla duszy,
pieknie

oby znalazła się szybko, pozodrawiam :)

Niedobrze gdy nadzieja się zgubi, ale ona powrócić
musi, choć aura też sprzyja, iż w nią mniej wierzymy.
ładny wiersz, podoba mi się Marianno.
Miłego dnia życzę:)

Bardzo ładnie o nadziei, która gdzieś się zapodziała.
Co myślisz o tym, aby cały wiersz był napisany w
trybie rozkazującym czasownika?

zgubiłaś się gdzieś wczoraj
w jesiennym tańcu liści
świat smutny jest bez ciebie
wróć rydwanem złocistym

w dzień smutny załzawiony
otwórz dla szczęścia wrota
wiary miłości naucz
łaskawsze będą noce

ze srebrnych marzeń rankiem
skrzydła daj mym ramionom
kolejnym wschodem słońca
pragnę być zachwyconą

Wiadomo, że to sugestia czytelniczki, a nie eksperta.
Dobranoc:)

Pięknie o przyjaźni i tęsknocie w barwach
jesieni.Pozdrawiam serdecznie.:)

Śliczny wiersz, pozdrawiam:)

Przyjaciel, jak wazny w zyciu, ktory sprawia, ze rosna
nam skrzydla, chce sie zyc.
Ladny, przekaz wiersza z nutka, melancholii i
tesknota.
Pozdrawiam cieplo.:)

Z nadzieją łatwiej, lepiej, ciekawiej.
Wróci Marianko, niewątpliwie, wróci.
Pozdrawiam)

Aby nas nigdy nie opuszczała...Pozdrawiam.

Pozdrawiam.

pięknie- z nadzieją nam do twarzy:))
pozdrawiam cieplutko

... oczywiście pisałam o nadziei.. :)

... czasami chowa się przed nami, ale wraca do nas z
podwójną siłą, tylko trzeba ją chwycić i trzymać...
pozdrawiam :)

PS. Zachody słońca to magiczne chwile :)

Zawsze bez przyjaciółki smutniej ale Marianko nie
martw się z pewnością pojawi się.Pozdrawiam
serdecznie.