Przyjaźń?
Zapomniałam
o twoim bólu.
Zajęłam swoje serce
sobą,
a jednak
nazywasz mnie
przyjaciółką…
Byłam daleko,
kiedy powinnam być blisko.
Nie słyszałam
jak wołasz,
a jednak
nazywasz mnie
przyjaciółką…
Śmiałam się,
kiedy płakałeś w samotności.
Nie zrozumiałam
twojego cierpienia,
a jednak
nazywasz mnie
przyjaciółką…
Teraz ja
potrzebuję wsparcia.
Jesteś obok,
wyciągasz do mnie rękę,
a jednak
nie nazywam cię
przyjacielem…
Teraz wiem, że mnie kochasz... Powiedziałeś mi to wczoraj...
autor
agapio
Dodano: 2007-10-08 07:43:17
Ten wiersz przeczytano 553 razy
Oddanych głosów: 13
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (4)
Był przy tobe zawsze ty nie...to pewnie go bolało, ale
postępował tak jak postępują przyjaciele tym bardziej
gdy kochają... Wiersz mi sie podoba jeżeli chodzi
treść i istote w tym utworze. Na +
niby prosty, a jednak niebanalny:) przyjaciel to taki
kaloryfer, który sprawia, że jest cieplej nam z samym
sobą.
wow :D moge dodawać komentarze :) super :) no wiec..
:) wiersz..niesamowity, oddaje smutek jaki nosisz w
sobie i lekkie nie zrozumienie. Podoba mi się :)
zasmuciłem się, gdy to przeczytałem...
"(tylko) przyjaźń, między mężczyzną a kobietą nie
istnieje" - jest takie powiedzenie:( smutne ono, i
czasami aż za prawdziwe...