Przyjdź
https://www.youtube.com/watch?v=yvOhITID2QM
zanim drzewom
nie opadną smutne liście
i powietrze już na dobre nie ostygnie
jedwab wiatru tylko przynieś
(a ja cała w nim się skryję)
przyjdź
kiedy niebo się niebieści - pogodnieje
tyle mocy tyle magii mają chwile
na pergolach
rozbudzonych ciepłych świtów
przysiadają
zabłąkane gdzieś motyle...
autor
Roma
Dodano: 2016-07-01 17:35:45
Ten wiersz przeczytano 2180 razy
Oddanych głosów: 71
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (70)
bardzo pięknie
Badz lekka i piekna jak motyl!
Wznies sie ponad to co wokol...i usmiechaj kazdego
dnia!
Buziaki
Dziękuję drodzy goście za przeczytanie wierszyka i
komentarze. Pozdrawiam serdecznie:-)
Piękny melancholijny wiersz:-) Romko twoje wiersze to
balsam na duszę:-) Pozdrawiam cię bardzo serdecznie:-)
Witaj,
dziękuję.
Pozdrawiam.
Miłego dnia.
Sympatyczny, przypomina mi czas babiego lata. Tak mi
wpadło ... "przyjdz - pospiesz się" .. zaraz zacznie
się szaruga. Ot takie tam .... refleksje.
Witaj Romi......Pięknie opisałaś jakby nie było naszą
matkę naturę, z tym jednak, że ewidentna jest Twoja
zasługa, tych jakże urzekających wersów. Pozdrawiam
Cię serdecznie i pięknie dziękuję, za przemiłe i
ciepłe w treści komentarze:)
Przyjemnie się czyta :o)
Z kunsztem napisany wierszyk i dobry warsztat
Pozdrawiam Romo
Pięknie Romuś Myślę że przyjdzie w jedwabiu wiatru w
poszumie chwili
Pozdrawiam serdecznie :)
Kochani dziękuję bardzo za przeczytanie wierszynka,
ależ on żaden piękny, to zlepek myśli, może bardziej
przekoloryzowane i nic więcej. Ale bardzo mi miło, że
Wam się podoba:-))
No pięknie:)
Przepiękny wiersz.
Pozdrawiam :-)
Witaj Romi:-) pięknie wprowadziłaś w klimat
"rozbudzonych ciepłych świtów". Rzeczywiście, pomimo
szumu opadających liści wyraźnie wyczuwa się
nadzieję!
Z przyjemnością posmakowałam Twoich wersów. Dzięki
piękne za koment i do poniedziałkowych serdeczności
zaczepiam buziaczka:-)
Popłynęłam... pięknie pozdrawiam :)