przystanek tramwajowy życia

byli tu wszyscy
ciężarna
starzec podpierający się kulą
nieletni z papierosem
facet w garniturze
dziewczyna kiwająca się w jakimś
rytmie płynącym ze słuchawek
i miniówie na granicy majtek
menel od którego zionęło
deską klozetową – publiczną
dwie uczennice z różowymi tornistrami
w których pewnie
drzemały błękitne piórniki
i ołówki
z ptasim piórkiem
te ostatnie też były – gołębie
połykały chleb
który – wyrastał z ziemi ?
była też pani w garsonce
której twarz porysował smutek
pierwszymi zmarszczkami
bez znieczulenia


po 20-stu minutach
każdy odjechał w swoją stronę
przypisany do jakiegoś numeru
i już więcej razem nie stanęli
w tym samym miejscu
tak blisko siebie


cały świat można skupić
w jednym momencie
pod jednym dachem
może zmieścić się wszystko:
od początku do końca
i rozpaść
– zupełnie siebie nie znając

autor

Marta Surowiecka

Napisany: 2018-03-10 Dodano: 2018-03-10 17:23:59

Ten wiersz przeczytano 532 razy

Oddanych głosów: 18

Rodzaj Wolny Klimat Smutny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie