Przystojniak z brzuszkiem

„ 1) „jestem zbudowany tak niedbale
jakby wcale
nie na boskie (prawdo)podobieństwo”

Wzrostu niewielkiego tylko tyle, że do dwóch metrów brakuje mi 10 cali
Jestem wysoki, tam gdy inni są mali
Włosów ma wiele, czupryna jak na ananasie, czarnych sprzed lat już nigdy nie zobaczę
Całe lata spałem przy wilgotnej szarej ścianie, włosy zmieniały kolor z czarnych na kolor barwy jasnej
Waga ciała, jakoś taka wielka ciut, zawsze ten brzuch w przód
Nie chodzę zgarbiony trzymam się prosto jak świeca, nie ogarek,
krok już nie żołnierski, paradny, czasem jakbym w butach miał ciężki mokry piasek
Potrafię przebiec 100 metrów bez żadnej przerwy, gdy odległość trochę większa,
zabieram z sobą trochę jedzenia.
Skakać już nie skaczę, bo nie mam komu, sam byłem szefem i to do mnie skakali, gdzie oni dziś, pewnie dalej mali
Po schodach czasem chodzę po trzy stopnie na raz, czynie to rzadko, bo i po co, skoro można pojedynczo a nawet boso
Na pływalnie nie chodzę, by nie straszyć tych co w wodzie, zobaczą mnie, zanurkuje - i po szkodzie
Rowerem też przestałem jeździć, mimo, ze w oponach pełne ciśnienie powietrza,
to i tak jeżdżę jak na samych felgach.
Książek już nie czytam, nie żebym nie umiał - ale teraz takie drukują, ze literek tam nie ma, może i one są ale takie maleńkie ,
nie to co dawniej, każdą można było wziąć w rękę .
W gazetach oglądam tylko obrazki i tak wiem co tam piszą, bo mi to radio które obok mnie gra – podpowiada
Na koncerty muzyki tej gdzie kudły przy gitarach fruwają, nie chodzę – te hałasy mnie zabijają
Telewizje, filmy oglądam do czasu, gdy w filmie ktoś wyciągnie spluwę,
wtedy mam już dojść oglądania obrazu, zamykam i ekran jak w czarnej dziurze
Rozpoczynam dzień od gimnastyki – to mi pozostało z młodych lat, bo uprawiałem sport wyczynowo, pompek przysiadów na pojedynczych nogach wykonam tyle i tyle, dopóty się nie pomylę rachunkach, zazwyczaj jest tego liczenia , że ho, ho i mała kupka.
Potem toaleta, wywoływanie stron w kompie – wiadomości i już po mnie.
Jakiś z pisu wali młotem tego z obozu przeciwnego, ręce mi opadają, gdy w TV gadają, gadają.
Mam wiele, wiele wad –
niektóre dla innych pewnie nie do zniesienia, taki ze mnie człowiek czart.
Pozytywów może by się i parę znalazło, ale ja ich nie znam,
najbliżsi machają ręką gdy ich o to pytam
Mam dwa wielkie felery i to od dziecinnych lat, uwielbiam samotne spacery przez cały świat, a drugi tez nie błahy feler, kupuje coraz więcej aparatów do robienia zdjęć i to robię,
od niechcenia , tak sobie.
Rankiem o byle porze dnia,
wyłażę z domku w którym mieszkam i do świata gnam.
Notes przy sobie, w myślach poezja, cudowne słowa – w oczach wszystko co wokoło, w moim wzroku – pstryk, i w aparacie oku .
Służbowo i prywatnie byłem na wszystkich kontynentach naszego globu,
widziałem wiele, piękna i bardzo, bardzo dużo biedy i głodu
*1) „jestem zbudowany tak niedbale
jakby wcale”
i się już nie zmienię, bo gdy jestem tylko w domu sam – spójże w gładkie wypolerowane szafy drzwi i wiem
, stoi przede mną przystojniak- dżentelmen
Gdyby jednak znalazł się w pokoju obok mnie ktoś drugi, koniec z przystojniakiem, pozostanę ja szary, gruby, niewysoki


Autor: knipser
*1) autor Daniol

autor

slonzok

Napisany: 2010-06-03 Dodano: 2010-11-30 14:01:10

Ten wiersz przeczytano 783 razy

Oddanych głosów: 7

Rodzaj Monolog Klimat Ciepły Tematyka Obyczaje

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie