Wiersze SERWIS MIŁOŚNIKÓW POEZJI GRUPA AUTORÓW BEJ

logowanie
Zaloguj
Nie pamiętasz hasła?
Szukaj

przyszło nowe

przyszło nowe

nie ruszyłem się stąd nigdzie
rzec by można wrosłem w ziemię
ciągle tu w tym samym miejscu
od pokoleń tkwią korzenie

na miejscowym cmentarzyku
od swojaków aż się roi
jak by przyszło co do czego
to my tutaj sami swoi

patrzę tylko na te domy
co dachami niebo bodą
odgrodziły się ode mnie
jakbym obcą był osobą

autor

Okoń

Dodano: 2007-06-05 00:06:20
Ten wiersz przeczytano 530 razy
Oddanych głosów: 18
Rodzaj Rymowany Klimat Smutny Tematyka Życie
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
zaloguj się aby dodać komentarz »

Komentarze (9)

B_Ewa B_Ewa

świetny temat ... samotnośc .. zmieniajacy się swiat
..brawo)))

Ter_meg Ter_meg

Smutna zaduma nad życiem, nad miejscem gdzie wszystko
jest znane ...do najmniejszego korzenia... odchodzą Ci
co przebyli z nami lub okok nas część swojego
życia...a młode pokolenie "to nowe" nie koniecznie
głaszcze... ono raczej żąda.

blondynka8 blondynka8

Smutny, prawdziwy, a co za tym idzie zmusza do
zastanowienia się nad przemijaniem czasu, zmianami
wokół, jakby nie dotyczącymi bohaterów wiersza.
Powiem szczerze - mocno mnie zaciekawił.

onajedna onajedna

Rosną domy, świat wokół sie zmienia a z nim ludzie,
zamknięci w swoich małych murowanych światach i niby
to samo, ale już nie jak to dawniej bywało między
sasiadami...trochę właśnie takiej zadumy wyszukałam w
twoim wierszu

annael annael

Znam klimat małych miasteczek, w których czas jakby
stanął w miejscu. Wydaje się, że już tak pozostanie, a
tymczasem na pobliskich nieużytkach, gdzie bawiły się
dzieci, a babcie zbierały zioła, nagle wyrasta...
blokowisko. i już nic nie jest takie samo.

użytkownik usunięty użytkownik usunięty

Smutna to prawda kiedy sędziwi ludzie pozostali w
swoich światach , a ,,nowe''wkracza z siłą
wodospadu.Trzeba sprostać wyzwaniom nowoczesnośći i
umieć sie w odpowiednim czasie przestawić.Jeżeli nie
zrobimy tego-stajemy sie troglodytami..Świetnie to
skrobnąłeś.

miech miech

prawdę mówiąc sądziłem, że będzie to satyra na IV RP,
tytuł i początek wiersza tak mnie prowadził,
zakonczenie mnie zaskoczyło tym bardziej, że daje ono
dość szerokie możliwości interpretacji tego nowego, od
nowych nowobogackich budujących swoje pałace na modnej
tak dzisiaj wsi po nowoczesne i nie nasze biurowce
powstające w ośrodkach wielkomiejskich, każdy więc
może znaleź swoje nowe i jednocześnie mu obce zjawisko
obok siebie, i to jest siła tego wiersza, warsztat dla
mnie bez zarzutu

mirel mirel

W tym wierszu ,podmiot liryczny przedstawia swoją
samotność w tłumie...Widzi zmianę otaczającego go
świata...wszystko zmienia się nieuchronnie, ludzie
także....Odgradzają się "grubym murem"... Dziś
wszystko inne,wszystko nowe i ludzie odmienieni
...Taką "obcość" czuć wszędzie...Ale to chyba od
ludzi właśnie zależy,jak ten świat wygląda...by
skruszyć te mury...

sael sael

"patrzę tylko na te domy, co dachami niebo bodą..."
bardzo prosta, codzienna prawie, ależ jak
interesująca interpretacja tematu...

Dodaj swój wiersz

Ostatnie komentarze

Wiersze znanych

Adam Mickiewicz Franciszek Karpiński
Juliusz Słowacki Wisława Szymborska
Leopold Staff Konstanty Ildefons Gałczyński
Adam Asnyk Krzysztof Kamil Baczyński
Halina Poświatowska Jan Lechoń
Tadeusz Borowski Jan Brzechwa
Czesław Miłosz Kazimierz Przerwa-Tetmajer

więcej »

Autorzy na topie

kazap

anna

AMOR1988

Ola

aTOMash

Bella Jagódka


więcej »