PTAKI NOCY...

Siła która jest w nas sprawia ,,że po nocy przychodzi
dzień, a po burzy spokój, nagle ptaki budzą Cię,
tłukąc się do okien".
Czy ich krzyk będzie radosny, smutku a może przykrego
wspomnienia zależy także od nas

Tak piękne wiersze ale zawsze wyczuwam w nich straszny
smutek??

Przyszły mi na myśl czarne wrony, oblegające drzewa i
kraczące w zimny listopadowy dzień. Znów mrocznie,
bardzo mrocznie

Wiele by pisać o tym jakie są twoje wiersze... powiem
więc krótko, jest tak pięknie, ze człowiek woła
jeszcze :-))

Jak zwykle zachwycony magicznym klimatem Twojego
wiersza.

wspomnienia ptaki w ciemną noc wzlatują ponad
niebiosy...wiersz pełen magii,pięknie napisany.

Wspomnienia, są jak woal na twarzy, zasłaniają nam
oczy , a zarazem otwierają przestrzeń przestworzy.

schwycona ulotnosc w slowa...

Twoje literki z krzykiem wytęsknionej nadziei
wzleciały gdzieś wysoko ponad Twoje myśli, błąkające
się po smutnej duszy....

Świetny opis.Przypominają mi się słowa"Niech ktoś się
pojawi ,kto zawładnie moim życiem i tą kartką...

bo emocja i siła rażenia rozerwała chmury i gwiazdy
pokryły się cieniem bo wystrzeliły w pamięci nieba
wspomnienia o znanych gestach i znakach tak
utrwalonych jak znamię i tchu mi brakło jak to
przeczytałam to jest Poezja magi i głebokich doznań
duszy Wyrazy uznania

Lubie Twoje wiersze wkaldasz w nie duzo serca

Proza życia... Ale żaden wysiłek nie idzie na marne,
wszystkie doświadczenia wzbogacają przecież duszę...

Twoje wiersze są przepiękne,pełne magii,
świetna treść doskonała forma,kawałek dobrej poezji:)