Puch

Kiedyś wyobrażałeś sobie swój dom,
pełen miłości, spokojny i bezpieczny,
głupi szczeniaku,twój wyrok ostateczny,
zanim się narodziłeś, już byłeś przegrany,
nosisz Boga swego śmiertelne rany,
choć dawno już straciłeś wiarę,
do końca znosić będziesz karę,
a kiedy niebo się przerzedzi,
słońce na nowo się narodzi,
dla ciebie będzie już za późno,
spokoju duszy będziesz szukał na próżno,
miłości na stałe już nie zaznasz smaku,
i do nieba nie zauważysz znaku,
bo przeklęte twe imię, nazwisko i ty.

autor

kruk

Dodano: 2008-07-18 20:59:24

Ten wiersz przeczytano 572 razy

Oddanych głosów: 6

Rodzaj Rymowany Klimat Pesymistyczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie