pudełko po butach

w pudełku po butach układam wspomnienia
winne leżą obok siebie szydząc z żalu
segreguję i szukam niewinnych luster
nie znajduję nic prócz rozdartej tkaniny

pamiętam Twój ciepły dotyk na sobie
i te żałosne słowa: "wiara, nadzieja i miłość"
pamiętam też pięść i odór wódki na skórze
pamiętam Twoją dłoń nie mnie dotykającą

zamknęłam wspomnienia w pudełku
związałam je nakazaną dumą
ale nie zmieściłam tam świadomości
że wciąż czekam uwiązana na złudzeniach

autor

Cykuta

Napisany: 2008-01-20 Dodano: 2008-02-24 02:03:22

Ten wiersz przeczytano 537 razy

Oddanych głosów: 4

Rodzaj Biały Klimat Smutny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie