Puenta
Nie podniesie się z ziemii ten kto nie
upadnie
nie wypłynie z głębin kto nie leżał na
dnie
nie zrozumie ciebie kto siebie nie
rozumie
nie osiągniesz ciszy w zgiełku wrzawie
tłumie
kto doznał siły bólu doznał też rozpaczy
kto utracił słońce wie co radość znaczy
kto łzami karmił usta ten solą napojony
komu życie krzyżem z krzyżem oswojony
o pozwól mi poezjo w dniu żalu i niemocy
by sentencje twoje przymknęły moje oczy
bym zrozumiała w sensie co sercu
niepojęte
że życie dla każdego oddzielną pisze
puentę.
Komentarze (19)
"że życie dla każdego oddzielną pisze
puentę"...prawda.
Pozdrawiam:)
dobry mądry życiowy wiersz pozdrawiam
Masz rację. Więcej już nic nie napiszę.
Jurek
Niebanalne wersy, z dobrą puentą.
Pozdrawiam.