PUSTKA

fałszywym przyjaciołom z podziękowaniami za wyrządzony ból...

Już nie płaczę... nawet łzy odeszły ode mnie,
nie mam już nic.. każde wspomnienie me blednie.

Zupełna pustka, tylko ona wciąż przy mnie trwa.
Wciąż sama, taka... bezsilna ja...

i żyć się już nie chcę i płakać też nie,
nie umiem już kochać, ani nienawidzić Cię.

Odeszło już wszystko, wszyscy też odeszli
bo nowych, lepszych przyjaciół sobie znaleźli.

Nie obchodzi już nikogo mój smutek i żal,
nie oczekiwałam współczucia, chciałam by ktoś przy mnie trwał.

A teraz...jestem już nikim i znaczę już nic,
ciekawe czy ci "przyjaciele" zapalą na mym grobie znicz.

autor

Alyszys

Dodano: 2009-01-17 19:54:02

Ten wiersz przeczytano 711 razy

Oddanych głosów: 4

Rodzaj Rymowany Klimat Smutny Tematyka Samotność

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie