PUSTKA

Umarły lasy,
Drzewa nie zachwycają swą zielenią.

Bezkresna pustka,
Nie słychac wrzawy bawiących się dzieci.

Nie widzę Ciebie,
Umarła pamięc o Twym istnieniu.

Bardzo się cieszę,
Bo byłeś dla mnie jak kat dla ofiary.

Lecz skoro odeszłeś,
Dlaczego nie umiem słyszec:
- śmiechów dzieci,
- widziec piękna przyrody,
- kochac ludzi, wszystkich bez wyjątku...

??????????????????

Nie umiem
I nic nie sprawi już,że się zmienię.

Za dużo cierpienia,
Zbyt wiele strachu o swój byt,

Ty mi to zafundowałeś!

Chciałabym Cie za to znienawidziec,

Ale już nic zupełnie nie czuję...

autor

Edytka77

Dodano: 2007-07-19 11:58:01

Ten wiersz przeczytano 519 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Bez rymów Klimat Melancholijny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie