Pustka...

Dotykam cienia,
Bo nie mam już nikogo
Pozostały tylko wspomnienia
Co nocą przychodzą....
A rano budzi mnie perfidny chłód
W lustrze widzę tylko swe odbicie
Po policzku spływa kryształowy smutek
Nic nie ma już sensu
Prócz monotonni codziennego życia
Pozostałam naga-
Bez miłości okrycia
A ludzie się cieszą z mego nieszczęścia
A wieczorem gdy nikt nie patrzy
Spoglądam w niebo
Może przynajmniej świetlik dla mnie zatańczy....

autor

aneladgama

Napisany: 2007-03-12 Dodano: 2007-03-12 22:10:10

Ten wiersz przeczytano 410 razy

Oddanych głosów: 8

Rodzaj Wolny Klimat Smutny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie