Pustka
znów mi ciebie brak
gwiazdy płowieją na niebie
tracą bursztynowy blask
i srebrzyste cienie
zegar się zatrzymał w biegu
oczy odbiły srebro księżyca
na dachach drzemią kołderki śniegu
czasem zapłacze stęskniona modlitwa
autor
Soulmate
Dodano: 2012-01-15 11:03:16
Ten wiersz przeczytano 720 razy
Oddanych głosów: 3
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (3)
Pusto... chociaż nie do końca... tę pustkę pięknie
wypełnia bardzo romantyczna tęsknota :-)
Wymowny i szczery wiersz... +
Ładny wiersz smutkiem utkany. Podoba mi się jego
nastrój... Pozdrawiam serdecznie:)