Radkowi...

Radkowi...

Życia nurt wartki nie dla tych jest,
Co się życia boją.
Jedynie ci, co o szczęściu roją niezłomnie,
Co w otchłań nieznaną,
W jej fale spienione skaczą odważnie,
Jedynie oni się życiem zachłysną,
Pijąc spragnieni
Każdą jego kroplę...
To nic, że potem odejść muszą.
Życie jest takie piękne...
Oni to wiedzą.
Dlatego szybko,
Dlatego śmiało żyją,
Zawodu, bólu nie rozpamiętując.
Czasu próżno nie tracą.
W życia nurt wartki skaczą
Po desperacku.
Na oślep.
Do dna.
Bo oni się życia nie boją.
Życia danego im tylko raz...
O Wy! Którzy zaznaliście
Potęgi miłości i nienawiści!
O Wy! Którzy nie ulękliście się
Obłudy i zła!
Śpijcie spokojnie.
Przepłynęliście rzekę pod prąd.
Któż, jeśli nie Wy, poznał ją głębiej...
Prawda, że życie jest piękne?...

autor

dotyk

Napisany: 2005-11-01 Dodano: 2016-07-19 16:06:52

Ten wiersz przeczytano 464 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Nieregularny Klimat Refleksyjny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie