Radocha dla oka

Patrzę w okno, buro, szarość,
tak mi smutno, tęskno, źle...
czy tak musi być na starość,
czemu los wspomnienia śle?

Wzrok wytężam, myśli spinam,
zdjęcia witam, na płacz zbiera.
Dzisiaj wszystkich przypominam.
Sama z sobą mam tu gderać?

Nie chcę patrzeć w stronę garnków,
ani w okno, gdzie deszcz leje.
Wzrok zatrzymał się przy barku.
już buziunia mi się śmieje.

Brzoskwiniówki dwie butelki,
Jagermaister okazały,
Wszelkich win tu wybór wielki,
aż mi usta się zaśmiały.

Cabernet z kropelek lodu,
i tak myślę w co się bawić,
owocowe, port, nalewki,
wypić łatwo, jak to strawić?

A butelek wciąż przybywa
bo syn winiarz, mamie znosi.
Barek wielki, a w nim żniwa.
Tak bym chciała Was zaprosić...

Zdrowych, spokojnych, radosnych świąt Bożego Narodzenia oraz szczęśliwego Nowego Roku przesyłam z dalekiej Kanady.

autor

bronislawa.piasecka

Napisany: 2016-12-19 Dodano: 2016-12-19 04:02:26

Ten wiersz przeczytano 1428 razy

Oddanych głosów: 48

Rodzaj Rymowany Klimat Wesoły Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie