Radość przemijania
Co lubisz najmocniej
- lubię patrzeć ciszy prosto w oczy
powiedz kiedy?
- gdy na ramieniu słońca opieram głowę
gdzie?
- tam gdzie przestrzeń wodą zieloną
podzielona
która?
- ta co krąży ponad skrzydłami śpiących
ptaków
dlaczego?
bo tam jestem jak dźwięk
który porusza powietrzne pustynie
nasyca je
rozpalonym do białości milczeniem
tam jestem włosem co z głowy spada
w radość przemijania
autor
Mirosław Madyś
Dodano: 2016-11-13 07:37:37
Ten wiersz przeczytano 639 razy
Oddanych głosów: 10
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (16)
Miło poczytać.
Też lubię ciszę, a nią najlepiej się cieszyć na łonie
natury
gdy w tle zieleń i woda się sączy.
Ładnie tę ciszę ująłeś Autorze.
Pozdrawiam.
Ola
Dziękuję i pozdrawiam
marcepani
Dziękuję i pozdrawiam
piękny wiersz
Bardzo ładnie:)
Pozdrawiam :)
AMOR1988
Przemijanie to także podążanie do celu. Dziękuję i
pozdrawiam
karmarg
Nieuniknione, traktowane z pogodą ducha jest
przyjacielem nie wrogiem. Dziękuje za komentarz i
pozdrawiam
bardzo ładnie z radością o przemijaniu bez nuty smutku
to przecież nieuniknione:-)
pozdrawiam
Przemijanie jest naturalną rzeczą
Nie zawsze cieszymy się z chwil przemijania...one
uzmysławiają o nieuchronnym...pozdrawiam
Ciesz się zatem peelu
i rozdawaj radość wokół
zostaniesz wesołkiem i takim wzniosą cię na cokół
Nina
Katechizacja wierszem!!? Dziękuję i pozdrawiam:)
anna
dziękuję za zainteresowanie
z ciekawością przeczytałam