Wychodząc z cmentarza

dzisiaj
na chwilę zatrzymam czas
wyciszę myśli nad grobami tych
dla których umarł

zapalę światła nadziei

oni zostawili za sobą
przeszłość skończoną
i poszli dalej
w nieskończoną przyszłość
wszyscy oni
wyzwoleni z teraźniejszości

wychodzę drogą prostą
tam gdzie kres mojego czasu
oddalam się z miejsca
w którym raz do roku
tak ponadczasowo kwitnie życie

autor

Mirosław Madyś

Napisany: 2009-11-01 Dodano: 2016-11-01 04:06:45

Ten wiersz przeczytano 479 razy

Oddanych głosów: 7

Rodzaj Bez rymów Klimat Refleksyjny Tematyka Śmierć

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie