Raj
Gdzieś jest kraina
Gdzie mieszka niejedna rodzina
Gdzie strumyk płynie powoli
A cisza me ucho koi
Gdzie lasy zielone wśród chmur
I widok wysokich gór
Gdzie ludzie szczęście pochłaniają
I miłość drugiemu dają
Gdzie trawy zielone wśród skał
Gdzie człowiek by spał i spał
To wszystko krainą nazywa się
Tam też nie zabraknie i mnie
To miejsce nazywa się raj
Najpiękniejszy na świecie kraj
Wielu myślało ze wyginął
Że człowiek całkowicie w nim zaginął
Wśród poplątanych dróg
W raju króluje Bóg
To miejsce daleko jest
Kluczem do niego jest chrzest
Tak jak Adam i Ewa tam byli
Ludzie po śmierci będą tam żyli
Lecz już węża nie będzie
Drzewa i kwiaty zakwitną wszędzie
Już owocu nie zrywać trzeba
Bo tego nie będzie drzewa
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.