Rak Mózgu
Dla wszystkich osób, które nie widzą perspektywy przeżycia na oddziałach szpitalnych i hospicjum.
Przeszywający ból istnienia,
Ciągła błędna rozterka.
Wyczuwalny smak duszy,
Bliskość nie werbalna.
Wiara w życie,
To kłamstwo istnienia.
Walka z codziennością,
Ciągłe przerzuty myślowe.
Zegar mknie niczym szalony
Brak pomysłu – perspektywy.
Stan ducha zmienny
Stracony głos wartości.
Karmiony skutkiem społecznym
Azbestem przyzwyczajeń.
Onkologiczne wspomnienie
Bezimiennej duszy.
autor
maciejkluczyk
Dodano: 2008-11-11 09:03:43
Ten wiersz przeczytano 655 razy
Oddanych głosów: 3
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (2)
Jestem nowy na portalu ale akurat to co pisze
maciejkluczyk jest mi bardzo bliskie. To jest jedno
wielkie nic. Mam nadzieję, że nie wiesz o czym piszesz
maciejukluczyk, bo nie życzę Ci, żebyś sie tego
dowiedział :).
"dopracowany werteryzm", tak to określę. Ogromny
ładunek uczucia...wiersz mnie zauroczył. duży plus.