Rara Avis- rzadki (P)tak

Oby tak zawsze było...

Cz. II „Wiosną odzyskuje się nadzieję”

Już na wschodzie pachniał bez,
A ona od tamtej chwili nie uroniła łez.
On ją widywał zawsze w lesie
Jak swoje ulubione, złote kaczeńce niesie.
Zawsze była w sukienkach owocowych
I wszyscy zazdrościli jej oczu lazurowych.
Była promienną dziewczyną
I czytała książki fantastyczne pod leszczyną.
Jednak ona nie mogła się już dłużej oszukiwać,
Bo dawnych ran w sercu nie mogła zszywać.
Wreszcie usiadła nad brzegiem morza
Patrząc w białe nieba przestworza,
Bardzo głośno krzyczała,
A jej dusza niepostrzeżenie rozpaczała.
Nadzieję już dawno utraciła
I zastanawiała się, dlaczego zimą przeżyła?
Przecież ona jest aniołem nieszczęśliwym,
Tworem wyobraźni żywym.
Patrząc w górę,
Ujrzała jednak bardzo dziwną chmurę.
Wtem prawdziwym znakiem to nazwała
I ponownie nadzieję na jego miłość odzyskała

Tym, którzy kochają i wierzą

autor

Ramonka

Dodano: 2008-05-24 09:55:51

Ten wiersz przeczytano 832 razy

Oddanych głosów: 7

Rodzaj Rymowany Klimat Optymistyczny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie