razem

zakotwiczył czas jakiś
cuma zrzucona ciasno spleciona
jedna nitka pęknięta ze starości
dusza ucieka
burta przy kei farba odłazi
i garnitur lekko wymięty

lecz blask jego oczu
taki jak kiedyś
delikatnie przymglone spojrzenie
wzbudza ukłucie
wewnątrz za mostkiem
gdzieś tuż przy kapitanacie

już nie odpłynie
z portem na stałe związany
nie marzy o wielkich podróżach
lecz o przystani cichej
i kołyszącej jego zmysłami

bezpiecznie olinowany
smak morskiej bryzy
w zasięgu ręki
i uśmiech

autor

klusia310

Dodano: 2009-12-17 06:10:52

Ten wiersz przeczytano 550 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Wolny Klimat Ciepły Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie