Razem a jednak osobno
Tęsknię za tobą z moich marzeń,
takim jakim chciałam byś był,
tą tęsknotą otulam jak szalem
samotne noce i puste dni.
W łóżku, zbyt dużym dla dwojga,
osobno zastaje nas świt,
dzień podobnie wygląda
prócz domu nie łączy nas nic.
Komentarze (13)
Smutek tu wyplywa wiadrami
życie takie zna przypadki
że ni żony ni sąsiadki...
pozdrawiam z humorkiem:)
Czasem życie jest tak właśnie prozaiczne i niewiele ma
wspólnego
z powieściowymi lub filmowymi wielkimi miłościami.
nie doceniamy, że jednak kogoś mamy, oj nie doceniamy
... a dla jednej osoby to łóżko kosmosem się staje ...
dobrej nocy życzę :)
Byłam pewna że skoro "osobno zastaje nas świt " a
"dzień podobnie wygląda" to to jakoś samo z siebie
wszystko wyjaśnia ?
No ale skoro posypały się głosy że nie to widocznie
tak właśnie jest :)
Żyją razem, a właściwie obok siebie. Uczucie dawno już
wygasło. Trudno też mówić o jakimkolwiek przywiązaniu.
Dlaczego w tym tkwią? Z różnych powodów – ze względu
na dzieci, z powodu problemów finansowych, albo po
prostu z wygody. Często chcą to zmienić, ale twierdzą,
że jest już za późno.
Rozstanie jest trudne....
+
Przepełniony smutkiem śliczny wiersz:)
"Dzień podobnie wygląda"... dalej nie wiadomo:
- czy osobno,
- czy jednak łączy?
Smutny ale dobrze napisany... szacuneczek :)
Piękny smutny wiersz. Pozdrawiam.
Smutno, że tak się staje. Dobry wiersz, pozdrawiam
niezwykle serdecznie-:)
Wiersz - opis sytuacji osamotnienia w związku,
wygasłych bliskich relacji. Ciekawie.
Jedynie wers /dzień podobnie wygląda/ (podobnie do
kogo, czego - zabrakło wyjaśnienia.)
Pozdrawiam.