Re. "kobieta matematyk"
a ja wam tu dzisiaj tak chyba odpowiem
że tych co piszecie nie nazwę "panowie"
a w sprawie tych „kobiet”to brak na to
siły
kobiecość gdzieś swoją już dawno
straciły
a dziadek powiadał i to nie bez racji
że same poniosą koszt emancypacji
i w dużym procencie się słowa zgadzają
a rzec by przekornie co chciały to mają
ta wolność i władza to czasem jest kpina
po drodze gdzieś znika tam miłość,
rodzina
a winę jak piłkę się tylko przerzuca
próbując też przy tym i innych pouczać
ja piszę co myślę nie straszne mi baty
z tamtego ja świata i starej też daty
nie wszystko jest dobre to zawsze co
nowe
chociaż się wydaje że jest postępowe
te nowe małżeństwa i dzieci chowanie
jak wolne też związki na skraju są
granic
tak zwanej pochopnie życiowej wolności
gdzie matma i chemia lecz brak jest
miłości
choć ciągle szukają i często znajdują
niestety namiastki co potem frustrują
i mamy co mamy wymieniać nie trzeba
to pewnie kierunek ten prosto do nieba
a przecież od wieków historii głos
niesie
mężczyzna miał myśleć o szabli i kiesie
niewiasta zaś miała ogniska pilnować
niech miłość się żarzy nie musi
gotować:)))
Tomek Tyszka
20 09 2014 Hull
Tomek Tyszka
Komentarze (26)
MĘŻCZYZNA. Literówka w komentarzu
sądzę. Literówka w komentarzu
Tomku. Kobiety tzw. wyzwolone - istniały już od
momentu dania im praw do glosowania. Na początku
ubiegłego wieku kobiety były nie tylko nadaktywne we
wszystkim co robiły - ale i również niezwykle
ekspansywne w zdobywaniu mężczyzn. Zobacz sobie
życiorysy ówczesnych pisarek.
Rodzina? Od opieki nad potomstwem były babcie oraz
dziadkowie.
Kobieta inicjowała, reprezentowała, zakładała
ochronki, firmowała wernisaże, była opiniodawczynią
wielu dzieł literackich.
Dzisiaj nadaktywność to wymóg czasów.
STOP.
Nie wiadomo, gdzie jest ten STOP.
Bo jak się jest wszechstronnie nadaktywnym, to koszty
tego stanu rzecz ponosi przeważnie
MEZCZYZNA.
Tak sadzę.
Pozdrawiam serdecznie
Jurek
ciekawie napisany wiersz zatrzymuje
ja także jestem starej daty
pozdrawiam
Jesteśmy mistrzami - moi przyjaciele
I będziemy walczyć dalej, aż do końca
Jesteśmy mistrzami
Jesteśmy mistrzami
Precz z przegranymi
Ponieważ jesteśmy mistrzami tego świata.:))))
Ciekawy wiersz,pozdrawiam serdecznie
pierwszą strofą podpadłeś u mnie - czuję się jeszcze
100% kobietą
reszta jak twierdzi karat
pozdrawiam uśmiech zostawiam
Nic tak świata nie rozłoży,
jak chorzy reformatorzy!
Pozdrawiam!
:):) To ostatnie zdanie mi się najbardziej podoba.
:):)
Mądre słowa. Kurczę... też jestem starej daty :))
Kto ma rację, ten stawia kolację :))))) Nie zakładam
się, bo z pewnością przegrałabym z twojego dziadka
jasnowidzeniem :))))))))
Ciekawa refleksja
Pozdrawiam ciepło
Dobra refleksja Tomku.
Pozdrawiam serdecznie:)
dużo świętych słów...refleksyjny w Twoim mimo wszystko
wesołym tonie:) miłego dzionka Tomku
Częściowo masz rację, pozdrawiam:)