reaktywacja

Ewa Kosim i Florian Konrad

w opuszczonym miejscu
melodia z gramofonu i głód czystego powietrza
odchodzą, gdy siadam na krawędzi światła
brakuje oddechu wypełniona pozytywną energią bezwzględnie się uśmiecham

przekraczam czeluści, wchodząc coraz głębiej i głębiej dotykam dna, zastygam, trzymając w dłoniach cierń

i zakwita trujący kwiat
błyszczy jak tafla wody odbijająca się w lustrze dwa srebra naprzeciw siebie

wskrzeszają się stwory, które nie powinny istnieć to nie wyobraźnia ani szaleństwo opętanej kobiety zwyczajnie - jej ciało przyciąga słodkie demony

wiję się jak piskorz, nie sposób krzyczeć, zmuszać się do życia gdyż zatrute powietrze powoduje nieważkość a unoszący się kurz pokrywa ciało, przenika wprost do trzewi
- oto moja nieurodzajna miłość

z napisem - na cmentarnej szarfie

autor

Ewa Kosim

Napisany: 2017-06-02 Dodano: 2017-06-02 00:07:20

Ten wiersz przeczytano 2074 razy

Oddanych głosów: 28

Rodzaj Wolny Klimat Rozmarzony Tematyka Święta

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie