Refleksja cmentarna
Choć we mnie tyle jest radości
choć wciąż rumieni się policzek
- jestem na drodze do przeszłości
niezapalonym jeszcze zniczem
a moja wieczność
trwać będzie dopóki
żyć będą wnuki
… no, może prawnuki.
Choć we mnie tyle jest radości
choć wciąż rumieni się policzek
- jestem na drodze do przeszłości
niezapalonym jeszcze zniczem
a moja wieczność
trwać będzie dopóki
żyć będą wnuki
… no, może prawnuki.
Komentarze (52)
Za Zosiak, choć z drugiej strony, mając wnuki warto o
nich wspomnieć:)
Miłej niedzieli:)
dopóki będą o nas pamiętać będziemy żyć w ich
wspomnieniach
pozdrawiam:)
Ładny wiersz, anno.
Pozdrawiam :)
To prawda.
(Dla mnie by wystarczyły cztery pierwsze wersy.)
Miłego dnia.
Jak najdłużej musi trwać.
ładnie i taka prawda...
Potomstwo naszym szczęście spokojniejsze wtedy
odejście