Rękopis

Pozostawszy Tajemnicą.
Wiedząc, jak mnie one nęcą.
Jesteś śniegu nawałnicą,
której nie odgarnę ręką.

Blask Księżyca
- to za mało.
Wiem - nigdy
nie będę skałą.

Wiedząc, że nigdy
nie uda
się dokonać...
- bo to cuda!
A wszędy obłuda...

No i co?!
Napisałem taki wiersz.
W bezsenną noc.

Brudną dłoń
i w duszy rozkaz "Wrzeszcz!"
W skłębiony koc

przeczesuję umyte włosy
od niechcenia.
A w wyobraźni mam
Twe omdlenia.
Same.
Oblepione słodko
nieśmiertelnym Twym Pięknem.

autor

Wiwern

Napisany: 2018-01-30 Dodano: 2018-01-30 11:53:12

Ten wiersz przeczytano 753 razy

Oddanych głosów: 5

Rodzaj Nieregularny Klimat Rozmarzony Tematyka Erotyk

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie